dag 1:

Beginpunt: Rummlerhof 780 m

Eindpunt: Gaudeamushütte 1.263 m: overnachting gereserveerd: wordt wel meerbedskamer; 2-persoonskamers waren al bezet.

Hoogste punt: 1.572 m

5,5 uur, 9 km

pdf

Online gevonden: "De eerste dag begint gemoedelijk in het dorpsdeel Hinterkaiser in St. Johann in Tirol. Na een korte wandeling vanaf Gasthof Rummlerhof in westelijk richting wijzen de borden al het eerste tussendoel aan: de Schleierwaterval betovert niet alleen met z´n poëtische naam, maar als u geluk hebt, ziet u ook bergbeklimmers die in de wand achter de waterval hun kunsten laten zien. Voordat u zover bent, komt u eerst over een bergweggetje (een kort stuk is gezekerd met een kabel) naar de Diebsöfen. Hier leidt de gemarkeerde weg door een grot, dan omhoog naar de Schleierwaterval: het water stort een imposante zestig meter de diepte in. Dan loopt de weg verder bergop, langs de klimwanden, in de richting Obere Regalm en dan verder naar het doel van de wandeling, de Gaudeamushütte op 1.263 m zeehoogte."

Overnachting: Gaudeamushütte - Tel.: +43 5358 2262 2 nachten: 16 en 17 juli

Onze ervaring: na gezamenlijk weer erg lekker ontbijt, scheidden zich nu onze wegen. Wij liepen om half 10, ik met een kleine rugzak, maar toch wel circa 10 kg. Maarten de grote. Maarten had mijn slaapzak; ik zijn laptop; Maarten daarnaast ook brood, ehbo spullen ed.

Het was een fijne dag om te lopen, bewolkt en lekker fris. Maar wat een afstand! We deden er 8 uur over, terwijl we van de vrouw van het toeristen bureau 4 uur hadden gehoord. Vanaf St. Johann was het wel 4 uur, zagen we op de bordjes.

Maar de weg die wij gekozen hadden, over de kam van de Nebenkaiser, bleek lastig. Mittelschwer tot schwer. Dat zat hem in het pad op zich, over veel boomwortels. Je moest goed opletten. En ook was het gewoon een echt lange tocht.

Er zat een stukje Alpine wandeling bij, incl. ladder. Die ladder was het punt niet, maar de 2 passen ervoor vond ik griezelig: heel steil, stenen wand; amper houvast. Je moest 2 stappen zetten en dan was je bij de ladder. Het ging gelukkig goed.

Regendag in de Gaudeamus hutte.

Ik was er wel blij mee, want was hondsmoe na de lage wandeldag van gisteren. Had niet goed geslapen op de zaal met 8 bedden, telkens 4 mensen naast elkaar. Wij sliepen boven, ik aan de rand. Er was een lastig trappetje dat ik toch maar nam toen ik naar de wc wilde en gelijk ook het raam verder open wilde zetten.

Gelukkig konden we de volgende dag verhuizen naar een 2 persoons kamer.

Toen de regen even leek op te houden, waagden we het erop; we wilden in een anderhalf uur naar een erboven gelegen hut lopen, kopje koffie, waar lezen en terug. Maar na een half uur begon de regen opnieuw en hard en werd et omhoog lopen in de modder ook lastiger. Dus keerden we om.

Nog lekker gelezen op onze kamer.

dag 2: Beginpunt: Gaudeamushütte 1.263 m
Eindpunt: Hintersteinersee 892 m
Hoogste punt: 1.500 m

6 uur lopen, 12 km (maar wat verder afh van onderdak):

pdf

"Bergmeren zijn vaak zo koud, dat je er liever niet meer dan alleen je grote teen insteekt. De Hintersteinersee, het doel van deze etappe die begint bij de Gaudeamushut, is een geliefd meer om te zwemmen. Vanuit de Gaudeamushut loopt de weg eerst een stuk in de richting van de Wochenbrunner Alm en verder naar de Ellmauer Steinkreis (een geomantisch, energetisch krachtveld). door een mooi dennenbos klimt u bergop in de richting Gruttenhütte. Met de Gruttenhütte in het vizier slaan we linksaf richting de Kaiser-Hochalm. De in de 17e eeuw gebouwde alm, ligt op net iets meer dan 1.400 m op vrij terrein. Vanaf hier loopt de gemarkeerde weg door een mooi gemengd bos omlaag. Bij het verlaten van het bos splitst de weg zich, wij volgen het gemarkeerde bergweggetje langs de helling naar de eveneens meer dan 300 jaar oude Steiner Hochalm. Verder naar het westen ziet u al snel de 58 ha grote, door ondergrondse bronnen gevulde Hintersteiner See. Vlak voor het meer komt u lang Gasthof Bärnstatt en de Bärnstatt-kapel."

Overnachting: Pension Maier - Tel.: +43 5358 8203 : 2 nachten: 18 en 19 juli

Onze ervaring: 's Ochtends met goed weer vertrokken; Maarten nam wat zwaardere bagagestukken van mij over. Een prachtige tocht, maar ook deze was eigenlijk te lang.

Wederom 8 uur gelopen..

Na een lekker ontbijt buiten (witte harde bolletjes, kaas, boter, jam, thee en koffie, sinaasappelsap) namen we eerst een kijkje bij de bio bauernhof Hagenhof, op 800 m afstand. Het was me niet duidelijk wat de relatie met ons Wandererhaus was. Die was er niet... Het Wandererhaus hoort bij pension Maier, dat ook een kleine biofarm heeft en ons ontbijt verzorgde. En waar we ook 's avonds aten.

Daarna liepen we het pad rond het meer, aanvankelijk liep het vrij egaal aan de overkant, maar het werd steeds steiler. We hadden zwemspullen mee, maar ik durfde het niet aan. Had al sinds zondag last van keelpijn, loopneus, hoesten.

Bewust gekozen voor de relatief korte wandeling via Steinerne Siege. Vanwege mijn verkoudheid. Het enige wat goed zou helpen was rust..

Prachtig weer en mooie wandeling. In een klein uur waren we beneden; daarna nog circa 2 uur naar onze boerderij; waar we om 12 uur aankwamen.

We lieten de spullen achter, en ik ging maar gelijk douchen en slapen.

Daarna het stadje Kufstein in.

Boodschappen gedaan bij de LIDL: wat minder bio-producten dan bij ons en al helemaal geen vegetarische vleesvervangers. Maar wel best veel producten met het ama-keurmerk

Ik werd goed ziek, Maarten ging uit op eten en een thermometer en paracetamol. Hij ging nu naar de Spar, die veel meer vegan en vegetarische producten had dan de Lidl.
We moesten om 12 uur ons appartement uit en het zou weer een warme dag worden. We besloten dan maar gelijk naar München te gaan, waar onze trein 's avonds om 22.50 zou vertrekken.

We lieten de bagage achter in een klusje, liepen het centrum in. Op het heetst van de dag (lunchtijd) zaten we in de kelder van het Raadhuis. Ik met een grapefruitdrankje, Maarten met warme choco en een gezamenlijk stukje Schwarzwalder torte met kersen. Erg lekker.

Daar gelezen tot een uur of 1.

Daarna gelopen naar een enorm uitgestrekt park met diverse beekjes (zwembaar!); we liepen tot het Seehaus im englishen garten:

NB: geen foto's van de dagen ertussen, waarop ik veel in huis bleef om uit te zieken. Maarten liep nog wel in de buurt. Op vrijdag en zaterdag kwam ik ook wel even uiten, maar geen foto's gemaakt.